محلول ها به چند دسته تقسيم ميشوند؟

انواع محلول ها با توجه به مقدار حل شونده یا غلظت

محلولها را می توان به سه دسته محلولهای سیر نشده، محلولهای اشباع یا محلولهای فوق اشباع تقسیم کرد.

محلولهای سیر نشده

وقتی یک ماده حل شونده در یک حلال حل می شود با یکدیگر ترکیب شده و محلولی را تشکیل می دهد که باز هم می توان به آن حل شونده اضافه کرد. مثل حل کردن نمک در آب که تا نرسیدن به نقطه اشباع، یک محلول غیر اشباع  و سیرنشده محسوب می شود.

محلولهای اشباع یا سیر شده

وقتی در یک دمای مشخص میزان حل شونده ای که به حلال اضافه می شود به حدی باشد که حلال دیگر نتواند حل شونده را در خود حل کند به اصطلاح محلول سیر شده یا اشباع به دست می آید. در این محلول مقدار ماده حل شونده ثابت مانده و بین سرعت حل شدن و جامد شدن آن یک تعادلی برقرار می شود و غلظت ثابت می ماند.

محلولهای فوق اشباع یا ابرسیرشده

حال اگر به محلولهای سیر شده، باز هم ماده حل شونده اضافه کنیم چون ظرفیت حلال برای حل کردن مقدار اضافی ماده حل شونده تمام شده، این مقدار اضافی به صورت رسوب در این محلول ها در آمده و محلولهای ابرسیرشده یا فوق اشباع را می سازند.

نکته 

یکی از عوامل مهمی که بر میزان حلالیت و تهیه محلولهای اشباع و فوق اشباع اثر می گذارد دما می باشد. با افزایش دما میزان حلالیت افزایش می یابد و اگر در دمای بالا محلولهای اشباع به دست آیند با کاهش دما و سرد شدن، همین محلولها به فوق اشباع تبدیل می شوند.

خواص محلول ها

یک سری خواص در محلولها که به ماهیت شیمیایی اجزای آن بستگی ندارد بلکه تحت تاثیر تعداد اجزای محلول و جزء خواص فیزیکی می باشد، به خواص کولیگاتیو معروف هستند. این خواص شامل نقاط ذوب و جوش، فشار بخار و فشار اسمزی می باشند.