تیم تحقیقات دانشگاه کمبریج اعلام کرده است که در حالت لایه‌ای به ضخامت یک مولکول، آب خواصی منحصر به فرد به خود می‌گیرد که نه مایع و نه جامد است. این تحقیقات نشان می‌دهد که با اعمال فشار به مقیاس نانو، آب رسانای الکتریکی می‌شود و وارد حالت‌های جدیدی از جمله حالت “هگزاتیک” و حالت “سوپریونیک” یا “اَبَریونی” می‌شود.
حالت هگزاتیک، یک حالت واسط بین مایع و جامد در سیستم‌های دو بعدی است. این تحقیقات نشان می‌دهد که این حالت می‌تواند با محدود کردن آب در یک کانال گرافنی به صورت تجربی مشاهده شود.
در حالت سوپریونیک یا ابریونی، آب در شرایط دما و فشار بسیار بالا قرار دارد و مولکول‌های آب از هم جدا می‌شوند. این حالت به عنوان یک مثال در شرایط پرآشوب مانند هسته‌های اورانوس و نپتون مشاهده می‌شود.
دکتر “ونکات کاپیل” از گروه شیمی دانشگاه کمبریج اظهار کرده است که حالت هگزاتیک نه جامد است و نه مایع، بلکه یک حالت واسط است که با نظریه‌های قبلی مطابقت دارد. این یافته‌ها نه تنها به درک بهتری از رفتار آب در مقیاس نانو کمک می‌کنند بلکه به راه‌های جدیدی برای شناسایی حالات مختلف ماده در این مقیاس اشاره می‌کنند. این تحقیقات ممکن است به توسعه فناوری‌های مرتبط با مواد نانو و درک عمیق‌تر از خصوصیات آب در ابعاد مولکولی کمک کنند.
