پلاستیک های گیاهی کلید نجات اقیانوس ها

این تحقیق که توسط کارشناسان دانشگاه پورتسموث و مؤسسه دریایی فلاندر (VLIZ) در بلژیک انجام شد، چگونگی تجزیه دو نوع پلاستیک را در هنگام آزمایش در شرایط سخت بررسی کرد.

یک ماده پلاستیکی با پایه زیستی که از مواد اولیه طبیعی ساخته شده است، زمانی که به مدت 76 روز در معرض نور شدید UV و آب دریا قرار می گیرد – معادل 24 ماه قرار گرفتن در معرض نور خورشید در اروپای مرکزی – بهتر از پلاستیک معمولی ساخته شده از مشتقات نفتی است.

پروفسور مهندسی مکانیک، هوم داکال، از دانشکده مهندسی مکانیک و طراحی دانشگاه و عضو انقلاب پلاستیک گفت: پلاستیک‌های مبتنی بر زیست به عنوان جایگزینی برای پلاستیک‌های معمولی مورد توجه قرار گرفته‌اند، اما اطلاعات کمی در مورد منبع بالقوه آلودگی در محیط دریایی میکروپلاستیک‌ها وجود دارد.

درک نحوه رفتار این مواد در مواجهه با محیط‌های شدید بسیار مهم است، بنابراین ما می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که وقتی از آنها در کاربردهای دریایی مانند ساخت بدنه قایق استفاده می‌شوند، چگونه کار می‌کنند و چه تأثیری ممکن است بر اقیانوس داشته باشند. زندگی

با دانستن تأثیر انواع مختلف پلاستیک بر محیط زیست، می‌توانیم انتخاب‌های بهتری برای محافظت از اقیانوس‌هایمان داشته باشیم.»

به گفته سازمان بین المللی اقیانوس های پلاستیک، در هر دقیقه از روز معادل یک کامیون پلاستیکی در اقیانوس ها ریخته می شود. هنگامی که این زباله های پلاستیکی در معرض شرایط محیطی قرار می گیرند، به ذرات کوچکتر که اندازه آنها کمتر از 5 میلی متر است، تجزیه می شود.

این ذرات به عنوان “میکروپلاستیک” شناخته می شوند و در اکثر اکوسیستم های دریایی مشاهده شده اند و تهدیدی جدی برای زندگی آبزیان هستند.

پروفسور داکال توضیح داد: “ما می خواستیم پلیمر صنعتی معمولی، پلی پروپیلن را که غیرقابل تجزیه زیستی و بازیافت آن دشوار است، در برابر پلی لاکتیک اسید (PLA)، پلیمر زیست تخریب پذیر، بررسی کنیم.

اگرچه یافته‌های ما نشان می‌دهد که PLA میکروپلاستیک‌های کمتری آزاد می‌کند، به این معنی که استفاده از پلاستیک‌های گیاهی به جای پلاستیک‌های نفتی ممکن است ایده خوبی برای کاهش آلودگی پلاستیکی در اقیانوس به نظر برسد، اما باید مراقب باشیم زیرا میکروپلاستیک‌ها هنوز به وضوح در حال استفاده هستند. منتشر شد و این همچنان یک نگرانی است.”

این تحقیق همچنین نشان داد که اندازه و شکل قطعات پلاستیکی ریز آزاد شده به نوع پلاستیک بستگی دارد. پلاستیک معمولی قطعات کوچک‌تری را آزاد می‌کرد و در مقایسه با پلاستیک‌های گیاهی، شکل‌های الیاف مانند کمتری داشت.

پروفسور داکال افزود: “تحقیقات ما به طور کلی بینش های ارزشمندی را در مورد رفتار انواع پلاستیک تحت فشارهای محیطی ارائه می دهد که برای کار آینده ما برای مقابله با آلودگی پلاستیک مهم است.

نیاز آشکار به تحقیقات مستمر و اقدامات پیشگیرانه برای کاهش تاثیر میکروپلاستیک ها بر اکوسیستم های دریایی وجود دارد.

پروفسور داکال یکی از اعضای ابتکار انقلاب پلاستیک است که در اطلاع رسانی سیاست های ملی و جهانی در مورد پلاستیک، پیشگام در تکنیک های بازیافت آنزیم پیشرفته و مشارکت در بحث های مهم در مورد معاهده سازمان ملل برای پایان دادن به آلودگی پلاستیکی نقش بسزایی داشته است.

Revolution Plastics به عنوان شبکه ای از محققان و نوآوران به هم پیوسته در سراسر دانشگاه عمل می کند و یک جامعه تحقیقاتی، نوآوری و آموزشی با تمرکز بر پلاستیک را در سطح جهان تثبیت و گسترش می دهد.

این مطالعه توسط کارشناسان موسسه دریایی فلاندر (VLIZ)، در بلژیک، تحت کار مشترک بین‌المللی در پروژه SeaBioComp، که بودجه‌ای را از برنامه دریاهای Interreg 2 که توسط صندوق توسعه منطقه‌ای اروپا تامین می‌شود، هدایت کردند.