در حال حاضر، منسوجات ویسکوز از الیاف طبیعی مانند پنبه ساخته می شوند و چیزی به نام ویسکوز کاملا بازیافتی وجود ندارد. محققان دانشگاه لوند در سوئد اکنون موفق به ساخت نوعی ویسکوز جدید از ورقه های نخی فرسوده شده اند.
منسوجات قدیمی در سرتاسر جهان به محل زباله ها ختم می شوند و اغلب سوزانده می شوند. در سوئد، آنها را به طور کلی برای تولید گرمایش منطقه می سوزانند. کار توسعه گسترده ای در حال انجام است تا به لباس ها و منسوجات قدیمی پایانی شایسته تر بدهد.
این سیاره واقعاً به منسوجات بازیافتی نیاز دارد، زیرا برای کشت پنبه و سایر منابع گیاهی برای منسوجات، انرژی، آب و زمین زیادی لازم است با این حال، چالش های زیادی وجود دارد.
ادوین بانگهولم روت دانشجوی دکترای مهندسی شیمی در دانشگاه لوندمی گوید: “زنجیره های سلولزی، جزء اصلی الیاف گیاهی، پیچیده و طولانی هستند. منسوجات پنبه ای نیز به شدت با رنگ ها، عوامل محافظ و سایر مواد شیمیایی درمان می شوند. و سپس تمام لکه های ریشه دار به شکل پوسته های پوستی و چربی وجود دارد.”
او و همکارانش اکنون راهی برای شل کردن و تبدیل الیاف پیچیده پنبه به الیاف ویسکوز یافته اند. ویسکوز که گاهی به آن ابریشم مصنوعی نیز گفته می شود، یکی از اجزای رایج لباس هایی مانند بلوز، دامن و لباس است. ماده اولیه سلولز و در بیشتر موارد چوب است.
یک تکنیک جدید که توسط ادوین بانگهولم روت و همکارانش توسعه داده شده است، به زودی می تواند یک پیشنهاد تجاری باشد که در عوض ویسکوز را از منسوجات بازیافتی تولید می کند – و بنابراین در منابع ارزشمند طبیعی صرفه جویی می کند.
در حال حاضر انواع ویسکوز وجود دارد که تا حدی با استفاده از الیاف پنبه قدیمی تولید می شوند. با این حال، یک محصول رضایت بخش اغلب به درصد بالایی از فیبر “بکر” نیاز دارد.
اواخر سال گذشته، محققان مطالعه ای را منتشر کردند که این روند را نشان می دهد. در سال های آینده برنامه هایی برای یک کارخانه آزمایشی در جایی در اروپا وجود دارد. این روش قبلاً در مورد ریسندگی نخ های ویسکوز آزمایش شده است و نتایج عالی بود.
مزیت اصلی این طرح فرآیند ارزان خواهد بود. این فرایند یک نمک کاملاً ساده – کلرید روی – نیاز دارد که در آب حل می شود. مزیت دیگر این است که درصد کمتری از ماده سمی دی سولفید کربن در مقایسه با فرآیندهای استاندارد مورد نیاز است. به گفته ادوین بانگهولم روت نتیجه الیاف ویسکوز با کیفیت خوب است، حتی اگر این فرآیند باید بیشتر بهینه شود.
ما از منسوجات سفید استفاده کرده‌ایم، اما اگر از لباس‌های کهنه و رنگ‌شده استفاده می‌کنید، ممکن است لازم باشد مرحله‌ای اضافه کنید که لباس‌ها را رنگ‌زدایی می‌کند. اگر این کار را می‌توان در عین اجتناب از سفید کردن سنتی انجام داد، ترجیح داده می‌شود، زیرا سفید کردن یک منبع بسیار است. فرآیند فشرده با اثرات زیست محیطی قابل توجهی است به اسن صورت که منسوجات در یک محلول کلرید روی قرار می گیرند و در عرض یک ساعت همه چیز به یک توده رنگی تبدیل می شود سپس آب اضافه می‌شود و منجر به رسوب یک توده سفید کرکی می‌شود که به عنوان “پالپ حل شونده” شناخته می‌شود، که می‌تواند از مایع فیلتر شود. سپس این خمیر می تواند جایگزین خمیر چوب مربوطه مورد استفاده در فرآیند ویسکوز امروزی شود.
در مرحله بعد، خمیر را با تعدادی مواد شیمیایی از جمله دی سولفید کربن تصفیه می کنند تا در هیدروکسید سدیم محلول شود. خمیر را حل کرده، چرخانده و سپس به الیاف ویسکوز برش می دهند.
شرکتی به نام ShareTex برای استفاده از این فناوری تشکیل شده است و امید است که این اتفاق در مقیاس تجاری در عرض پنج تا هفت سال رخ دهد.
.Materials provided by Lund University. Note: Content may be edited for style and length
