بیشتر متان آزاد شده از خط لوله گاز نورد استریم به دریای بالتیک جنوبی در آب باقی مانده است. این با اندازه گیری های انجام شده توسط محققان دانشگاه گوتنبرگ نشان داده شده است.در پایان سپتامبر 2022، خط لوله گاز نورد استریم در کف دریای بالتیک در شرق بورنهولم منفجر شد و یکی از بزرگترین انتشار گاز متان غیرطبیعی تاکنون به وقوع پیوست که منجبربه انتشار گاز متان از خط لوله های گازی شد وبه صورت حباب‌های بزرگ در سطح آب پدیدار شد، اندازه‌گیری‌ها نشان داد که سطح متان در جو بالاست اما بسیاری از متان هرگز به سطح نرسید و در عوض در آب حل شد. این بر اساس یک مطالعه علمی منتشر شده در Scientific Reports است.
“به لطف شرایط خوش شانس، ما توانستیم در کمتر از یک هفته یک سفر به منطقه نشت سازماندهی کنیم. بر اساس آنچه که اندازه گیری کردیم، تخمین می زنیم که بین 10000 تا 50000 تن متان به صورت محلول در دریا باقی مانده است.” کاتارینا آبراهامسون، استاد شیمی دریا در دانشگاه گوتنبرگ می گوید که متان در مناطق وسیعی پخش شده و در آب حل شده است، جایی که برخی از آنها توسط باکتری ها مراقبت می شود. متان نیز به طور معمول در آب وجود دارد که در طی تجزیه مواد آلی در رسوبات کف ایجاد می شود.
“در مطالعه خود، به لطف این واقعیت که متان خط لوله گاز دارای ترکیب ایزوتوپی متفاوتی نسبت به نشت متان استریم نورد استریم است، توانسته ایم متان حاصل از نشت نورد استریم را از نشت طبیعی موجود در آب تشخیص دهیم. کاتارینا آبراهامسون می گوید: رسوبات پایین این نقطه قوت مطالعه ما است.
آب دریا به دلیل اختلاف دما و شوری معمولاً در لایه های مختلفی قرار دارد. علیرغم این واقعیت که متان با سرعت زیاد و مقادیر زیادی از خط لوله گاز به بیرون نشت کرد، محققان نتوانستند اختلاط عمده ای را در توده های آب مشاهده کنند. طبقه بندی که به طور معمول در پایان شهریور اتفاق می افتد پایدار بود. بنابراین سطوح متان نشت شده در آب بسیار متفاوت بود. محققان فرض می‌کنند که متان بعداً در پاییز، زمانی که آب به دلیل کاهش دمای آب مخلوط شد، در حجم بیشتری از آب رقیق شد.
تاثیر بیولوژیکی نامشخص
هنوز خیلی زود است که بگوییم افزایش سطح متان چه تأثیری بر زندگی بیولوژیکی در جنوب دریای بالتیک خواهد داشت.
کاتارینا آبراهامسون می‌گوید: «این اکتشاف همچنین شامل محققانی بود که نمونه‌های پلانکتون را در منطقه آسیب‌دیده گرفتند، که تجزیه و تحلیل آنها هنوز کامل نیست.
سه ماه پس از اولین اکسپدیشن، بازدید مجدد از منطقه انجام شد و اندازه گیری های جدیدی انجام شد. نتایج اولیه نشان می دهد که فعالیت باکتری ها در این سه ماه بالا بوده است. محققان هنوز نمی دانند که چگونه فیتوپلانکتون ها و زئوپلانکتون ها تحت تاثیر این موضوع قرار گرفته اند.
Materials provided by University of Gothenburg. Note: Content may be edited for style and length.
