دی‌کربن‌های مزونیکی ژانوس، مجتمع‌های دوفلزی را تشکیل می‌دهند

دی‌کاربن‌های مزونیکی ژانوس، مجتمع‌های دوفلزی را تشکیل می‌دهند.
کربن‌های نیتروژنی حاوی گروه‌های مزوئوایی (NHCs) یک کلاس مهم از لیگاندها هستند که اغلب در کاتالیز فلزات انتقالی به کار می‌روند. کاربن‌های نیتروژنی حاوی چندین مرکز کاربنی، به عنوان مثال، NHCs چندتایی، در این زمینه جالب هستند. دیکربن‌های نوع جانوس، به عنوان یک مثال، دو مرکز کاربنی دارند که به سمت‌های مختلف مواجه هستند. ایجاد دیکربن‌های کاملاً نیوترال از این نوع که هر دو مرکز کاربنی آنها در یک حلقه واحد قرار دارد جالب است، زیرا فواصل میانی فلزی کوتاه به ارتباط الکترونیکی بین مراکز فلزی اجازه می‌دهد. با این حال، این کار چالش برانگیز است زیرا پیش‌نیاز مربوطه به طور کلی نیاز به “جا‌گذاری” دو بار مثبت را در یک حلقه واحد دارد.
تیمی تحت رهبری هان وین هوآن از دانشگاه ملی سنگاپور و همکارانش راهی پیدا کردند: اين تیم از یک پیش‌ماده دوکاتیونیک با یک گروه مثبت خارج از حلقه استفاده کرد، به عبارت دیگر، یک حلقه پی‌آزولیوم متصل به یک واحد بنزیمیدازولیوم. سپس دو دیپروتوناسیون منجر به یک دیکربن‌های نوع جانوس مزوئوایی شد، به عبارت دیگر، یک ساختار به طور کلی نیوترال با همزمان یک بار مثبت و یک بار منفی که گسترده شده‌اند. این دیکربن نوع جانوس می‌تواند مرکبات هومو و هتروبی‌فلزی ایجاد کند
ابتدا تیم پیش‌ماده دوکاتیونیک را از 1-متیل-1H-پیرازول-4-کاربوکسالدهید و o-فنیلن‌دی‌آمین از طریق ترکیب و متیلاسیون مرحله‌ای تهیه کرد. زمانی که پیش‌ماده حاصل با اکسید نقره و یک کمپلکس دینوکلئئار پالادیم و برومید تترابیوتیل آمونیوم (TBAB) واکنش داده شد، یک کمپلکس دیپالادیم از دیکربن نوع جانوس مطلوب به وجود آمد. از همان پیش‌ماده، تیم همچنین یک کمپلکس هتروبی‌فلزی پالادیم(II)/طلا(I) را از طریق یک کمپلکس مونوپالادیم میانی به دست آورد. سپس این محصول می‌توانست به یک
کمپلکس پالادیم(II)/طلا(III) اکسیده شود.