از عطرهای گل گرفته تا شوینده های  بدن و شامپوهای میوه ای، رایحه ها به شدت بر خرید مصرف کننده تأثیر می گذارند. اما برای اکثر افراد، بوی آن مدت زیادی بعد از دوش گرفتن باقی نمی‌ماند تا از بین برود. اکنون دانشمندان روشی را ابداع کرده‌اند که این عطرها به‌جای شستشوی مجرای فاضلاب بلافاصله پس از استفاده، طولانی‌تر به پوست بچسبند.

دکتر Martin S. Vethamuthu می گوید: «شرکت ها روغن های معطر زیادی را در محصولات شستشو مانند شستشوی صورت و اسکراب بدن وارد می کنند، اما اکثر این روغن ها شسته می شوند. تیم تحقیقاتی من می‌خواهند به شرکت‌های دیگر کمک کنند تا اثربخشی را تقویت کنندو به جذابیت محصولات خود اضافه کنند و از حفظ یکپارچگی این عطرها در محصولاتشان برای پوست و مو اطمینان حاصل کنند.»

Vethamuthu توضیح می‌دهد که مصرف‌کنندگان پس از دوش گرفتن، می‌خواهند دوستان و عزیزانشان متوجه عطر و بویی که دارند شوند. به همین دلیل است که مصرف کنندگان مایلند پول زیادی را برای این محصولات خرج کنند، اما بسیاری از آنها ناراضی و ناامید مانده اند، زیرا رایحه آن حتی به اندازه متوسط ​​زمان رفت و آمد دوام نمی آورد.

هدف از این تحقیق افزایش کارایی روغن های معطر می باشد. روغن های معطر گران هستند و حفظ عطر فرآیند پیچیده ای است. Vethamuthu که در Ashland حضور دارد، می‌گوید: «برای ایجاد نمایه رایحه در شستشوی بدن، این یک فرآیند خلاقانه و هنرمندانه از ترکیب عطرها است. سه دسته وجود دارد، نت بالایی، نت میانی و نت پایه. او می‌گوید: «هر کدام از این‌ها هدفی دارند و برخی از رایحه‌ها در حین حمام تبخیر می‌شوند در حالی که برخی دیگر حتی پس از حوله کردن روی پوست باقی می‌مانند». این عوامل نقش مهمی در تعیین اینکه آیا مصرف کننده یک محصول را مجددا خریداری خواهد کرد یا خیر، بازی می کند.

برای ایجاد نمایه های عطر، محققان از پانل هایی از افرادی استفاده می کنند که حس بویایی استثنایی دارند. اما این عمل زمان بر و پرهزینه است. هر بار که یک تکنسین عطری را با هم ترکیب می کند، روغن برای ارزیابان ارسال می شود. هر تغییری که در عطر ایجاد می‌شود به این معنی است که فرمول باید مجدداً ساخته شده و توسط اعضای پانل بررسی شود تا محصول نهایی کامل شود. علاوه بر این، ارزیابان تصوری از عطر کلی ارائه می دهند، بنابراین ممکن است برخی از نت های عطر ضعیف را از دست بدهند.

برای غلبه بر این چالش، Vethamuthu میگوید که گروهش دستگاهی به نام حسگر استخراج جذب فضای سرپیچ میله را اقتباس کرده‌اند که معمولاً در صنایع غذایی برای شناسایی مواد شیمیایی که می‌توانند در ایجاد طعم‌ها یا رایحه‌های غیرطبیعی نقش داشته باشند، استفاده می‌شود. این حسگر مقدار کمی از عطرهای فرار را که پس از حمام روی پوست رسوب می کند جذب می کند. در ترکیب با کروماتوگرافی گازی-طیف‌سنجی جرمی، تیم می‌تواند نمایه‌ای از رایحه‌هایی را که پس از شستشو روی پوست باقی می‌مانند جمع‌آوری کند. سپس، ارزیاب‌های عطر تنها در آخرین مرحله برای تایید و تایید نتایج وارد می‌شوند.

Vethamuthu همچنین راه هایی را برای اطمینان از ماندگاری بیشتر عطرها با مخلوط کردن آنها با پلیمرهای مختلف بررسی کرد که به ماندگاری رایحه روی پوست کمک می کند. او می‌گوید: «پلیمرها به روش‌های مختلفی روی عطرهای مختلف تأثیر می‌گذارند. با مطالعه پلیمرهای مصنوعی و مشتق‌شده طبیعی، تولیدکنندگان می‌توانند انواع پلیمرهایی را که می‌خواهند استفاده کنند انتخاب کنند که با رایحه‌های عطری که می‌خواهند غالب شوند مطابقت داشته باشد.» گروه Vethamuthu از این حسگر برای ارزیابی اینکه کدام عطرها هنوز چند ساعت پس از استفاده از رایحه‌ها روی پوست باقی می‌مانند، استفاده کردند.

اما آزمون و خطاهای زیادی برای رسیدن به این نقطه وجود داشت، زیرا شرکت‌ها از ترکیب‌های مختلفی از رایحه‌ها استفاده می‌کنند و هویت آن ترکیبات اغلب مخفی نگه داشته می‌شود. Vethamuthu می گوید: “این یک فرآیند دشوار است زیرا بسیاری از تولید کنندگان نمی خواهند فرمول عطر خود را با جزئیات به اشتراک بگذارند.” اگر ندانید که به دنبال چه چیزی بگردید، هرگز نمی توانید تعیین کنید که کدام پلیمر بهتر عمل می کند. در نتیجه، او از نزدیک با تولیدکنندگان همکاری می‌کند تا تا آنجا که می‌تواند اطلاعات بیشتری را از آنها استخراج کند. اگر فرمول دقیق عطر را بداند، می‌تواند پلیمرها را برای تولیدکننده بسازد. افزایش ماندگاری می‌تواند به این معنی باشد که تولیدکنندگان نیازی به اضافه کردن روغن معطر ندارند، که می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌ها برای صنعت و مصرف‌کنندگان شود.


.Materials provided by American Chemical Society. Note: Content may be edited for style and length